7.هفده روز مانده تا عروسی!

جمعه هفته پیش جهیزیه رو بردم و خودم به کمک همسرجان شروع کردیم به چیدن...اینجوری خیلی بیشتر کیف داد تا اینکه بگم زنان فامیل بیان و هرکدوم یه نظری بدن و الکی شلوغ کنن و منت بزارن...وای خدا خیلی بد شدم.اصلا نمیتونم با مردم بسازم و انگار ازشون فراری شدم.

اونجا فعلا اینترنت ندارم و اصلا سیستم هم ندارم.حالا قراره از فردا شروع کنم به زبون بازی که شاید مامان رو راضی کنم اجازه بده حداقل تا نوروز 95 کامپیوتر رو باخودم ببرم.

نه بخاطر تفریح چون میدونم شوهرداری و خونه داری و درس به اندازه کافی وقتم رو پر میکنه...بیشتر بخاطر سرزدن به وبلاگ دوستام و یاد گرفتن مهارت های زندگی ازشون.

من هنوز نو پام و احتیاج به راهنمایی و کمک های زیادی دارم.

چند ساعت که از خونه ام میام بیرون دلم براش تنگ میشه.واقعا دوست دارم این دست رنج همسرم رو. و وسایلی که باباجان با زحمت برام تهیه کرده.نمیدونم چطوری از جفتشون تشکر کنم.

تقریبا همه کارامون رو کردیم.فقط یه روتختی مونده که هنوز نخردیم و پرده ها که احتمالا هفته آینده میاد برای نصبش.

لطفا برام دعا کنین همه چی خوب پیش بره و این بیماری های پی در پیم زودتر خوب بشه.

تو اولین فرصت میام به همه سر میزنم، ببخشین.